Najczęściej spotykane choroby winorośli - jak im zapobiegać i jak je zwalczać?
Choroby występujące na winorośli stanową dość duże zagrożenie dla upraw. Po pierwsze z tego względu, że czasem trudno rozpoznać początkowe fazy rozwoju choroby, co jest ważne, aby dobrać odpowiedni środek. Po drugie, środków dedykowanych do ochrony winorośli jest mało, dlatego warto najpierw zapobiegać.
Stosując środki chemiczne, musimy używać ich odpowiednio wcześnie, aby nie skazić nimi owoców.
Zapobieganie chorobom winorośli
Najważniejsza jest profilaktyka. Już od późnej jesieni i wczesnej wiosny, jeszcze przed rozpoczęciem wegetacji, należy wykonywać cięcie sanitarne, a odpowiednio wcześnie wykonane opryski pozwolą zahamować rozwój chorób, jeszcze przed pojawieniem się owoców na krzewie.
Najczęstsze choroby winorośli
Na winoroślach możemy obserwować kilka rodzajów chorób. Choroby grzybowe, wirusowe i bakteryjne. Każda z nich ma charakterystyczne objawy, których znajomość pozwala nam na szybką reakcję. Oprócz chorób, na winoroślach mogą być widoczne również niedobory składników pokarmowych.
Choroby grzybowe na winorośli:
Mączniak rzekomy winorośli
To najgroźniejsza i najczęściej spotykana choroba grzybowa winorośli. Wywoływana jest przez grzyb Plasmopara viticola. Sprowadzony został wraz z podkładkami do szczepienia w latach 70. XIX w. z Ameryki Północnej, które miały odbudować uprawy zniszczone przez szkodnika filoksera winiec – mszycę.
Najbardziej narażone na tę chorobę są odmiany winorośli właściwej, mieszańce winorośli przejawiają większą odporność na ten patogen.
Grzyb ten atakuje głównie liście, jednak możemy obserwować go również na pędach, kwiatach i owocach. Dobrą informacją jest to, że objawy mączniaka na młodych liściach są dobrze widoczne i łatwe do rozpoznania. Są to okrągłe, żółtobrązowe i lekko prześwitujące plamy. Na spodniej stronie liści w miejscach plam pojawia się białawy nalot. Choroba najintensywniej rozprzestrzenia się przy wyższej temperaturze i dużej wilgotności powietrza. Wtedy też plamy się powiększają i zlewają, pokrywając całe liście. W czasie suchego i gorącego lata plamy brązowieją i zasychają. Nalot na kwiatostanach tworzy się dopiero w okresie, gdy zawiązują się jagody. Owoce żółkną wtedy, brązowieją i opadają.
Zarodniki tego grzyba zimują w opadłych liściach, dlatego tak ważne jest usuwanie ich jesienią i niszczenie. Wiosną zarodniki wraz z deszczem dostają się na nisko położone liście i przenoszone są przez wiatr, co powoduje dalsze rozprzestrzenianie się, również na inne rośliny.
Grzyb ten powoduje ograniczenie powierzchni asymilacyjnej, czyli biorącej udział w procesie fotosyntezy, a co za tym idzie, doprowadza do osłabienia rośliny, a owoce źle dojrzewają i są kwaśne. Choroba ta powoduje także ograniczenie gromadzenia substancji zapasowych przez roślinę przed zimą, przez co krzew może mieć obniżoną odporność.
Jak zwalczyć mączniaka rzekomego na winorośli?
Wszystkie wymienione niżej środki wykorzystywane są do ochrony winorośli przed mączniakiem rzekomym w uprawach ekologicznych. Mają one działanie powierzchniowe i zapobiegawcze. Dodatkowo Fytosave ma działanie układowe, stymulujące naturalne mechanizmy odporności roślin. Limocide, Pesticol, PREV-AM i PREV-BIO mają działanie powierzchniowe i wysuszają ściany komórkowe grzybni i zarodników.
Każdy z tych środków można stosować kilka razy, zachowując odpowiednią ilość dni pomiędzy zabiegami.
- Fytosave
- Limocide
- Pesticol
- PREV-AM
- PREV-BIO
- Yukon
- Miedzian 50 WP
- Miedzian Extra 350 SC
- Nordox 75 WG
- Cuproxat 345 SC
- SAPROL Naturen Warzywa Owoce
- Hycop
- Fytosave SL
- Cuprozin Progress
- Kocide 2000 35 WG
- Nordox 75 WG
- Cuproxat 345 SC
- SAPROL Naturen Warzywa Owoce
- Hycop
- Yukon
- Fytosave SL
- Cuprozin Progress
- Funguran Progress
- Funguran Pro
- Cuprablau Z 35 WP
- Cuproxat 345 SC
- SAPROL Naturen Warzywa Owoce
- Hycop
- Yukon
- Kocide 2000 35 WG
- Nordox 75 WG
- Miedzian 50 WP
- Miedzian Extra 350 SC
Mączniak prawdziwy winorośli
Mączniak prawdziwy jest rzadziej spotykany w naszym kraju, ze względu na wilgotne i gorące powietrze niezbędne do rozwoju tej choroby. Może ona wystąpić jednak wtedy, gdy lato jest suche, a zima łagodna.
Tak jak i w przypadku mączniaka rzekomego winorośli, mieszańce są bardziej odporne. Początkowo na liściach pojawiają się mało widoczne, bladozielone plamy po obu stronach liści. Plamy są niewielkie i nie przekraczają kilku milimetrów. Powierzchnia plam jest matowa, a białawy mączysty nalot staje się coraz bardziej widoczny, gdy przez dłuższy czas utrzymują się wysokie temperatury. Mączysty nalot jest bardziej widoczny na wierzchniej stronie liści. Liście silnie porażone zasychają i obumierają.
Mączniak prawdziwy atakuje również pędy i owoce. Na objętych chorobą latoroślach pojawiają się podłużne ciemne plamy, na których słabo zaznaczony jest nalot zarodników. Plamki ciemnieją i są widoczne nawet na już zdrewniałych pędach. Owoce zaatakowane przez mączniaka prawdziwego zasychają, a dokładniej ich skórki. Miąższ nadal rośnie, przez co owoce pękają, odsłaniając nasiona.
Walka z tą chorobą jest o tyle trudna, że zimuje ona pod łuskami pąków i na powierzchni kory. Młode latorośle rozwijające się z zakażonych pąków, praktycznie od samego początku narażone są na zakażenie. Bardzo ważna przy mączniaku prawdziwym jest profilaktyka. Odpowiednie nawożenie, odchwaszczanie i cięcie sanitarne są naturalnymi sposobami ochrony przed tą chorobą.
Najbardziej sprzyjającymi warunkami do rozwoju tej choroby jest temperatura 25-30 st. Celsjusza i ok 90% wilgotności powietrza. Grzybnia ulega uszkodzeniu, gdy latem notuje się temperatury przekraczające 35 st C. oraz w trakcie mroźnych zim.
Rozwój choroby może również zahamować deszcz, który spłukuje zarodniki. Ważnym elementem, o którym należy pamiętać w uprawie winorośli, jest cięcie, zarówno sanitarne, jak i formujące czy to w czasie okresu wegetacji, ponieważ duże zagęszczenie krzewu sprzyja rozwojowi choroby.
Zwalczanie mączniaka prawdziwego winorośli nie jest proste. Aby go zwalczyć, możemy wykonywać opryski kilkoma preparatami. Wszystkie środki wymienione poniżej są stosowane w uprawach ekologicznych. Tak jak w przypadku mączniaka rzekomego, środki te mają działanie powierzchniowe, zapobiegawcze i interwencyjne. Dodatkowo Fytosave ma działanie układowe, stymulujące naturalne mechanizmy odporności roślin.
Każdy z tych środków można stosować kilka razy, zachowując odpowiednią ilość dni pomiędzy zabiegami.
- Fytosave SL
- Limocide
- Pesticol
- PREV-AM
- PREV-BIO
- VitiSan
- Yukon
- Siarkol 80 WG
- Siarkol Bis 80 WG
- Siarkol Extra 80 WP
- Siarkol 80 WP
- Siarkol 800 SC
- Fytosave SL
- Yukon
- Cosavet DF
- Flosul
- Serenade ASO
- VitiSan
- Fytosave SL
- Yukon
- Serenade ASO
- VitiSan
- Cosavet DF
- Flosul
- Siarkol 80 WG
- Siarkol Bis 80 WG
- Siarkol Extra 80 WP
- Siarkol 80 WP
- Siarkol 800 SC
Szara pleśń winorośli
Objawy szarej pleśni możemy obserwować na wielu roślinach, zarówno na ich zielonych, jak i zdrewniałych częściach. W przypadku winorośli właściwej, która jest najbardziej podatna na tę chorobę, najbardziej widoczna jest na owocach i to właśnie na nich wyrządza największe szkody.
Idealnymi warunkami do rozwoju tej choroby są wysoka wilgotność w powietrzu, w przedziale między 70-100%. i umiarkowana temperatura, między 15-25 st. Celsjusza.
Jak rozpoznać objawy szarej pleśni? Ciężko szukać ich na latoroślach i liściach, ponieważ rzadko na nich występują, jednak przy naprawdę dobrych warunkach mogą się pojawić. Na liściach pojawiają się duże plamy, otoczone żółtozieloną obwódką. W miejscach plam tkanka liściowa zasycha i pokrywa się szarym nalotem z zarodnikami. Kwiatostany zaatakowane szarą pleśnią brązowieją i zasychają.
Porażeniu szarą pleśnią mogą ulec również niedojrzałe owoce. Najbardziej narażone są odmiany o gęstych i zwartych gronach, te, które są źle przewietrzane. Jagody brązowieją i pokrywają się siwobiałym nalotem, który charakterystycznie pyli po dotknięciu grona lub skruszeniu liścia.
Podstawowym zabiegiem zapobiegającym rozwojowi choroby jest wyższe prowadzenie krzewów i wycinanie nadmiernej ilości latorośli. Równie ważne jest cięcie na owocowanie zielonych części roślin i stosowanie rusztowań w formie szpalerów. Takie zabiegi pozwolą utrzymać niższą wilgotność w miejscu uprawy.
Jak zwalczać szarą pleśń winorośli?
Opryski powinny być wykonywany jeszcze przed kwitnieniem, a kolejne pokrywają się z opryskami wykonywanymi przeciwko mączniakowi prawdziwemu, czyli w czasie, gdy owoce osiągają swoją docelową wielkość i na początku okresu ich dojrzewania. Należy przy tym pamiętać, aby do ostatniego oprysku wykorzystać środek o jak najkrótszym okresie karencji, mając na względzie termin zbioru owoców.
Środki wymienione poniżej mają działanie powierzchniowe, zakłócające rozwój grzybni. Stosowane są w uprawach ekologicznych.
- Serenade ASO
- Botector
- Serenade ASO
- Taegro
- Botector
Biała zgnilizna winogron
Tak jak i poprzednio opisane choroby grzybowe, biała zgnilizna również potrzebuje wilgotnej i ciepłej aury. Najlepiej rozwija się w przedziale między 20 a 30 st. Celsjusza. Dlaczego choroba atakuje winogrona? Najczęściej biała zgnilizna pojawia się na uszkodzonych owocach, np. przez grad.
Owoce porażone białą zgnilizną zmieniają swoją barwę na jasnobrązową, marszczą się i zasychają. Objawy mogą również pojawić się na latoroślach, na których początkowo powstają małe brązowe plamki, rozprzestrzeniające się na całą powierzchnię pędu, powodując ich usychanie i pokrywając się brązowym nalotem.
Jak walczyć z białą zgnilizną?
Po pierwsze zapobiegać, co nie jest łatwe. Powinniśmy zabezpieczyć rośliny poprzez osłonięcie ich siatką. Nie tylko grad może powodować uszkodzenia, w których rozwija się choroba. Mogą to być również ptaki lub osy. Bardzo duże znaczenie ma także prawidłowa pielęgnacja polegająca na systematycznym usuwaniu uszkodzonych części i ich niszczeniu.
Po zaobserwowaniu pierwszych objawów choroby możemy stosować te same preparaty, które przeznaczone są do walki z mączniakiem rzekomym. Te środki również częściowo zapobiegają białej zgniliźnie. Niestety preparaty zawierające miedź nie działają na tę chorobę.
Antraknoza winorośli
Antraknoza winorośli, w przeciwieństwie do mączniaka rzekomego i prawdziwego, atakuje zarówno odmiany winorośli właściwej, jak i mieszańce międzygatunkowe. Najszybciej rozwija się i największe szkody wyrządza w rejonach z cieplejszym klimatem.
Atakuje ona zarówno liście, jak i latorośle. Na liściach tworzy początkowo małe i słabo widoczne plamki. Z czasem plamki te ciemnieją i przybierają czerwonobrązową barwę. Tkanka liści w miejscach porażenia wysycha i wykrusza się. Liście czernieją, zwijają się i opadają. Na latoroślach plamki powiększają się stopniowo. Mają brązową barwę z ciemniejszą obwódką. Plamy zasychają, a na ich powierzchni pojawiają się zgrubiałe, pękające rany. Na owocach antraknoza również może się pojawić. Jej obecność zdradzają siwe plamy. Skórka w tych miejscach zasycha i czasem pęka. Może również objąć cały owoc, który zasycha.
Rozwojowi tej choroby sprzyja deszcz, wysoka wilgotność powietrza, czasem spowodowana jest zbytnim zagęszczeniem. Dlatego również w przypadku tej choroby należy zwrócić szczególną uwagę na cięcie formujące, wycinać nadmiar latorośli i ograniczać części zielone w czasie przycinania na owocowanie.
Jak zwalczać antraknozę?
Jak zawsze najpierw należy zapobiegać. Systematycznie usuwamy porażone części roślin, odchwaszczamy, odpowiednio formujemy krzewy, a systematyczna ochrona przeciwko mączniakowi rzekomemu sprawia, że antraknoza nie występuje.
Chcesz dowiedzieć się więcej o prowadzeniu winorośli? Jak i w jakich terminach ją przycinać? Przeczytasz o tym w naszym wpisie: Uprawa winorośli – porady i wskazówki.
Czarna plamistość winorośli
Inaczej nazywana nekrozą kory winorośli. Jak sama nazwa wskazuje, objawy tej choroby mają postać ciemnych, czerniejących plamek, które ciemnieją wraz z rozwojem choroby. Najczęściej porażone zostają dolne części latorośli. W trakcie jej wzrostu tworzą się podłużne pęknięcia od nasady pędu. Pęknięcia te powstają w miejscach porażenia i powodują zasychanie pędów. Zielona tkanka na porażonej latorośli jaśnieje, a na jej powierzchni zaobserwować możemy owocniki grzyba. Dość rzadko się zdarza, aby zakażeniu uległy liście. W takim wypadku na liściach pojawiają się żółtozielone plamy, na tle których znów w trakcie rozwoju choroby obserwujemy brązowo czerwone, nekrotyczne, niewielkie plamki. Choroba ta może prowadzić do całkowitego zaschnięcia i zamierania krzewu.
Również w tym przypadku rozwojowi choroby sprzyja duża wilgotność powietrza i temperatury w przedziale 20-25 st. Celsjusza. Na zakażenia podatne są rośliny osłabione, przeciążone ilością owoców na krzewie, dlatego bardzo ważne jest prawidłowe cięcie roślin. Powinniśmy zadbać o ich prawidłowy rozwój i dobrą kondycję poprzez cięcie i nawożenie.
Należy jednak uważać, ponieważ poprzez cięcie możemy przenieść chorobę na zdrowe części rośliny, dlatego cięcia należy wykonywać czystym, najlepiej odkażonym sekatorem.
Jak zapobiegać występowaniu tej choroby?
Po pierwsze pielęgnacja i cięcie sanitarne. Usunięte części porażonych roślin niszczymy, najlepiej poprzez spalenie. Występowanie czarnej plamistości może być również ograniczone przez zabiegi stosowane przeciwko mączniakowi rzekomemu.
Pseudopeziza na winorośli
Ta dziwnie brzmiąca choroba rozprzestrzeniła się na całym świecie i atakuje zazwyczaj tylko liście. Niestety narażone są na nią nie tylko odmiany winorośli właściwej, ale i mieszańce międzygatunkowe.
Na liściach, kilka dni po infekcji, pojawiają się żółtozielone plamy, a nerwy w miejscu przebarwień wysychają i robią się brązowe. Z czasem, plamy stają się coraz większe, zlewają się ze sobą, ciemnieją i zasychają. Co ciekawe, w zależności od koloru owoców danej odmiany, kolor plam jest inny. Na odmianach o jasnych owocach plamy mają żółtozielony kolor, a na odmianach o ciemnych owocach plamy są czerwone. Charakterystyczne dla tej choroby są analogicznie żółte i czerwone obwódki.
Zwalczanie chorób winorośli jest naprawdę trudne ze względu na brak odpowiednich środków interwencyjnych stosowanych już po pojawieniu się objawów. Dostępne na rynku preparaty miedziowe i siarkowe mają działanie prewencyjne. Informacje na temat dostępnych zarejestrowanych środków ochrony roślin można znaleźć w zakładce Ochrona Roślin na stronie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Choroby bakteryjne i wirusowe winorośli
Liściozwój winorośli - choroba wirusowa wywoływana przez wirusa GLRaV
Objawy tej choroby możemy obserwować od początku lipca. Dolne liście, położone najbliżej nasady latorośli stają się matowe i szorstkie. Brzegi liści zawijają się pod spód, a w sierpniu pojawiają się na nich brunatne przebarwienia. Charakterystyczne dla tych przebarwień jest to, że nie rozlewają się blisko głównych nerwów, przez co wzdłuż nich liście pozostają zielone. Choroba wirusowa wpływa niekorzystnie na jakość owoców. Dlaczego? Przebarwienia powodują zmniejszenie powierzchni asymilacyjnej rośliny, a co za tym idzie, roślina osłabia się, nie magazynuje wystarczająco dużo składników pokarmowych, przez co jest również mniej mrozoodporna. Niestety nie ma metod ich zwalczania. Pamiętajmy, aby kupować rośliny z pewnych źródeł, ze szkółek objętych Państwową Inspekcją Ochrony Roślin i Nasiennictwa. Możemy tym samym zapobiegać występowaniu tej choroby. Pamiętajmy również o dezynfekowaniu sekatora przed użyciem na każdym kolejnym krzewie, aby nie przenosić choroby z rośliny na roślinę.
Roncet winorośli - choroba wirusowa wywoływana przez wirus GFLV
Jest to choroba powodowana przez wirus wachlarzowatości liści. Liście porażonych tą chorobą roślin ulegają deformacji i przybierają charakterystyczny kształt wachlarza. Boczne wcięcia liści zanikają, a ząbki na brzegach nienaturalnie się zaostrzają. Objawem tej choroby jest również rozdwajanie się pędów, na wąsach czepnych pojawiają się liście, następuje zahamowanie i karłowacenie wierzchołków pędów. Niekiedy możemy również obserwować obsypywanie się owoców. Choroba ta przenoszona jest przez nicienie występujące w glebie, aby to potwierdzić, należy wykonać badanie gleby. Po znalezieniu w próbkach nicieni powinniśmy zastosować odpowiednią chemię. Niestety zarażonych roślin nie da się uratować i powinny zostać zutylizowane. Chorobę możemy również przenieść przez wprowadzenie wcześniej zakażonych sadzonek.
Guzowatość pędów - choroba bakteryjna Allorhizobium vitis
Objawy tej choroby są tak charakterystyczne, że nie można ich pomylić z żadną inną chorobą. Na dolnej części pnia, w miejscu szczepienia i w miejscach uszkodzeń mechanicznych czy mrozowych, powstają guzy, narośla, które początkowo są kuliste, gładkie, miękkie i mają lekko kremową barwę. Z czasem porażona tkanka grubieje, staje się chropowata. Wielkość zmian zależy od tego, jaki szczep bakterii wywołał chorobę i jaką siłę wzrostu ma dana odmiana. Zgrubiała tkanka obumiera, ograniczając tym samym funkcje fizjologiczne rośliny, a mianowicie funkcje przewodzące. Rzadko zdarza się, aby ta choroba powodowała zamieranie roślin, jednak znacznie wpływa na ich rozwój. Zakażone rośliny wolniej rosną, ich owoce później dojrzewają i później drewnieją, co pogarsza ich mrozoodporność. Aby zapobiec występowaniu tej choroby, należy kupować sadzonki w sprawdzonych szkółkach. Pamiętajmy również o odpowiedniej pielęgnacji roślin. Choroba przenoszona jest najczęściej poprzez cięcie, dlatego odkażajmy sekator przed cięciem każdej sadzonki. Zakażone rośliny powinniśmy wykopywać i utylizować.
Niedobór składników pokarmowych - ich objawy, skutki, przyczyny i zapobieganie.
Niedobór azotu
Niedobór azotu na winorośli objawia się początkowo na starszych liściach. Liście przybierają jasnozieloną bądź czerwonawą barwę, pędy stają się wiotkie, cienkie i krótkie. Zaburzone zostaje zawiązywanie pąków, co powoduje zmniejszenie plonów, a owoce dojrzewają przedwcześnie. Przyczyną niedoboru azotu może być nieodpowiednie lub zbyt wczesne nawożenie, zachwaszczenie wokół roślin, szczególnie chwastami trwałymi, uszkodzenie korzeni przez mróz lub gryzonie. Również długotrwała susza i nadmierne zakwaszenie gleby mogą być przyczyną niedoboru tego pierwiastka. Aby zapobiec niedoborowi azotu, należy regularnie odchwaszczać glebę wokół roślin, unikać niedoborów lub nadmiaru wody w glebie poprzez odpowiednio wykonane nawadnianie lub melioracje.
Niedobór fosforu
Niedobór fosforu powoduje na winorośli bordowe przebarwienia, zarówno na górnej, jak i dolnej stronie blaszki liściowej. Liście są sztywne i kruche. Tak jak i w przypadku niedoboru azotu pędy są krótsze, a owoce dojrzewają nierównomiernie. Najczęściej niedobór fosforu spowodowany jest nadmiernym zakwaszeniem gleby oraz niskimi temperaturami występującymi wiosną. Jaki wpływ ma temperatura? W niskiej temperaturze transport fosforu jest osłabiony. Chcąc zapobiec niedoborom fosforu, musimy utrzymywać optymalny poziom pH gleby w granicach 6,5-7,2, jak również powinniśmy stosować nawozy fosforowe.
Niedobór potasu
Początkową fazą niedoboru potasu są nekrotyczne zmiany na brzegach najpierw starszych liści, które zawijają się ku górze. Z czasem nekroza może objąć całą powierzchnię liści. Zaschnięte liście zmniejszają powierzchnię asymilacyjną roślin. Roślina w konsekwencji staje się słabsza, owoce dojrzewają nierównomiernie i istnieje większe ryzyko przemarznięcia. Niedobory potasu najczęściej występują na glebach o niskiej zawartości tego składnika, na takich, w których zawartość potasu jest mniejsza niż zawartość magnezu, oraz na glebach lekkich piaszczystych, z niewielką ilością próchnicy. Potas w takich glebach jest szybko wypłukiwany. Nawożenie potasem powinniśmy przeprowadzać na podstawie analizy gleby i liści, nie jest to jednak łatwe przy uprawie amatorskiej, gdy mamy tylko kilka krzewów winorośli, dlatego zadbajmy o prawidłowe nawożenie wiosną i przygotowanie gleby przed sadzeniem.
Niedobór magnezu
Niedobór magnezu na liściach objawia się chlorozą tkanki pomiędzy głównymi nerwami. Oczywiście chloroza wpływa negatywnie na zdolności asymilacyjne, przez co roślina jest osłabiona, wrażliwsza na niskie temperatury. Owoce mają tendencję do drobnienia, a plony są dużo niższe. Niedobór tego składnika obserwujemy szczególnie na glebach lekkich i silnie zakwaszonych oraz na sadzonkach, których korzenie uległy uszkodzeniu. Aby zapobiec jego niedoborom, można stosować wapno magnezowe, które dodatkowo podnosi odczyn gleby.
Niedobór żelaza
Objawem niedoboru tego składnika jest żółta barwa liści, początkowo tych najmłodszych. Przy wysokim poziomie niedoboru tego składnika wszystkie liście winorośli mają żółtą barwę. Krzewy są osłabione, przedwcześnie zasychają, plony są dużo niższe i mało smaczne, a roślina ma dużo mniejszą wytrzymałość na niskie temperatury. Zbyt niski poziom żelaza może być spowodowany zbyt wysokim poziomem pH gleby, które może znów być spowodowane przewapnowaniem, oraz niedoborem lub nadmiarem wody w glebie. Przy glebach mocno zasadowych, aby obniżyć poziom pH gleby, możemy zastosować siarczan amonu, trociny z drzew iglastych lub torf wysoki. Aby uniknąć takiej sytuacji, należy również utrzymywać odpowiednią wilgotność gleby poprzez nawadnianie lub meliorację.
Jak nawozić winorośle? Jaki termin jest odpowiedni? Czym nawozić winorośle?
Odpowiednie nawożenie winorośli wpływa na zdrowotność rośliny. Odpowiedni poziom składników pokarmowych jest warunkiem uzyskania obfitych i smacznych plonów. Oczywiście powinniśmy dobierać ilość nawozów na podstawie analizy chemicznej gleby.
Pierwsze nawożenie winorośli wykonujemy jeszcze przed sadzeniem, przygotowując odpowiednio glebę, a na dno dołka układając kompost. W uprawie amatorskiej wystarczające jest stosowanie nawozów organicznych. Po zapewnieniu im odpowiednich warunków od samego początku, praktycznie przez dwa pierwsze lata zbędne jest dodatkowe nawożenie. W trzecim roku uprawy powinniśmy wykonać przynajmniej test poziomu odczynu w glebie i w razie potrzeby skorygować go wapnowaniem, bądź siarką.
Jak sprawdzić poziom pH gleby i jak go zmienić? Dowiesz się z naszego artykułu: Co to jest pH gleby? – jak je monitorować i dlaczego? Czy można je zmienić?
Kiedy nawozimy winorośle?
Winorośle nawozi się w trzech terminach:
Pierwszy — wiosną, na początku sezonu wegetacyjnego.
Drugi termin nawożenia powinien poprzedzać kwitnienie o ok. dwa tygodnie.
Trzecim terminem jest termin jesienny, już po zbiorze owoców.
Wapnowanie możemy wykonać w dwóch terminach, pamiętając jednak aby nie łączyć wapnowania z nawożeniem. Pomiędzy jednym a drugim zabiegiem powinny minąć przynajmniej trzy tygodnie.
Pierwszym terminem jest wiosna, gdy gleba jest rozmarznięta, a na krzewach pojawią się pierwsze liście.
Drugim terminem na wykonanie wapnowania jest jesień, wykonuje się je od końca października, do połowy listopada, już po opadnięciu liści.
Czym nawozić winorośle?
Hodując winorośle amatorsko, warto sięgnąć po nawozy naturalne, a szczególnie organiczne. To właśnie one zaspokoją zapotrzebowanie winorośli na składniki pokarmowe. Oprócz tego poprawiają również strukturę gleby, która jest bardzo ważna. Nawozy organiczne wspomagają naturalną florę bakteryjną, której działanie jest tak ważne dla roślin. Aby zapewnić jak najlepsze warunki i odpowiedni rozwój krzewów winorośli, możemy corocznie stosować naturalny obornik bydlęcy. Pozyskanie takiego nawozu nie jest już tak łatwe jak kiedyś, jednak w większości sklepów ogrodniczych, dostępne są te nawozy w formie granulowanej.
Oprócz obornika bydlęcego możemy zastosować również obornik owczy, mający więcej składników pokarmowych, a co za tym idzie, dawka tego nawozu może być mniejsza.
Poza nawozami organicznymi możemy również zastosować kompost z własnego kompostownika.
Na rynku dostępnych jest wiele nawozów dedykowanych dla winorośli. Mają one optymalnie dobrany skład, pod kątem zapotrzebowania winorośli na wszystkie składniki pokarmowe, tak aby to, na czym najbardziej nam zależy, czyli owoce, były jak najsmaczniejsze.
