Judaszowiec to roślina, która nie tylko przyciąga wzrok swoimi dekoracyjnymi kwiatami, ale także posiada bogatą historię. W tym artykule przyjrzymy się różnym gatunkom i odmianom judaszowca, a także warunkom, jakie należy spełnić, by cieszyć się pięknymi kwiatami tej rośliny. Dowiesz się, gdzie najlepiej sadzić judaszowca, jak o niego dbać, oraz jakie są jego wymagania dotyczące gleby, nasłonecznienia, a także jak go przycinać i nawozić. Opowiemy także o odporności tej rośliny na zmienne warunki atmosferyczne oraz o chorobach i szkodnikach, które mogą ją zaatakować.
Historia judaszowca i jego gatunki
Judaszowiec (Cercis) to rodzaj roślin z rodziny bobowatych, obejmujący około 10 gatunków. Rośliny te naturalnie występują głównie w Azji, Europie Południowej i Ameryce Północnej. Ich nazwa, pochodzi od biblijnego Judasza Iskarioty. Powiesił się ponoć właśnie na tym drzewie, targany wyrzutami sumienia. W zależności od regionu roślina ta może być różnie kojarzona. W krajach Bliskiego Wschodu np. jest utożsamiana z miłością i płodnością.
W Polsce najbardziej znanym gatunkiem jest judaszowiec kanadyjski (Cercis canadensis), który jest coraz bardziej popularną rośliną ozdobną w ogrodach i parkach.
Judaszowiec kanadyjski jest ceniony za swoje delikatne, różowe kwiaty, które często tworzą gęste kwiatostany w kształcie gron. Na rynku dostępne są także inne gatunki, takie jak np. judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) czy judaszowiec chiński (Cercis chinensis).
W wielu punktach sprzedaży roślin i szkółkach możemy spotkać różne ich odmiany, takie jak judaszowiec południowy ALBA (odmiana o białych kwiatach) i judaszowiec kanadyjski FOREST PANSY (odmiana o ciemnofioletowych liściach).
Poniżej znajdziesz wszystkie artykuły, o tych właśnie gatunkach. Poznaj je i wybierz ten, któremu będzie najlepiej w Twoim ogrodzie.
Wymagania judaszowca – co warto wiedzieć?
Judaszowiec to roślina, która lubi słoneczne stanowiska, ale dobrze rośnie również w półcieniu. Zalecana wystawa na słońce zależy jednak od koloru liści danej odmiany. Tak jak przy innych roślinach, im jaśniejsze liście, tym bardziej narażone są na poparzenia. Starajmy się, aby odmiany o żółtym ulistnieniu miały jak najwięcej cienia.
Wymaga gleby przepuszczalnej, próchniczej, o lekko kwaśnym do neutralnego odczynie pH. Mimo że roślina ta jest stosunkowo odporna na suszę, należy pamiętać, że w okresach suszy warto zapewnić jej odpowiednią ilość wody, aby utrzymać jej piękny wygląd.
Judaszowiec to roślina, która nie toleruje nadmiaru wilgoci w glebie, dlatego należy unikać do jego sadzenia miejsc, w których stagnuje woda. W naszych warunkach idealnym stanowiskiem dla judaszowca to miejsca osłonięte od wiatru, ponieważ silne podmuchy mogą uszkodzić delikatne kwiaty, które pojawiają się jeszcze przed rozwojem liści.
Pielęgnacja i przycinanie judaszowców
Uprawa judaszowca nie jest skomplikowana, ale wymaga kilku podstawowych działań pielęgnacyjnych. Na początku warto zadbać o odpowiednią glebę, zapewniając jej dobrą przepuszczalność, zwłaszcza jeśli roślina rośnie w miejscu o dużej wilgotności. W okresie letnim nie możemy zapominać o podlewaniu, chcąc utrzymać ich piękny wygląd, zwłaszcza w czasie upałów. Jest dość wytrzymałą rośliną, jednak przy długotrwałej suszy, mogą im zasychać liście.
Judaszowiec jest rośliną, która nie wymaga zbyt częstego przycinania, jednak bardzo dobrze na nie reaguje. Możesz wykonywać cięcia formujące, które wykonuje się po przekwitnięciu (pamiętając, że kwitnie na zeszłorocznych pędach), oraz cięcie sanitarne, które powinno się wykonywać wczesną wiosną jeszcze przed rozpoczęciem wegetacji. To ostatnie może być czasem niemożliwe, ponieważ nie zawsze w tym okresie widać które gałązki są uschnięte.
Judaszowiec najlepiej nawozić wiosną, stosując nawozy organiczne, które dostarczą roślinie niezbędnych składników odżywczych. Jeśli chcesz, by drzewo miało piękne kwiaty, dostarczaj mu nawozów bogatych w potas i fosfor, które wspomagają kwitnienie.
Po jakim czasie kwitnie judaszowiec?
Judaszowiec zaczyna kwitnąć zazwyczaj po około 4–6 latach od posadzenia, choć czas ten może się różnić w zależności od gatunku, odmiany oraz warunków uprawy. W sprzyjających warunkach, takich jak słoneczne stanowisko i żyzna, dobrze przepuszczalna gleba, roślina może zakwitnąć nieco wcześniej. Młode judaszowce koncentrują swoją energię na rozwoju systemu korzeniowego oraz budowie korony, dlatego pierwsze kwitnienie może być skromne.
Z biegiem lat kwitnienie staje się coraz bardziej obfite, a drzewa w pełni dojrzałe zachwycają mnóstwem intensywnie różowych, purpurowych lub białych kwiatów, które pojawiają się wczesną wiosną, zanim rozwiną się liście.
Judaszowce szczepione zazwyczaj kwitną wcześniej niż te rozmnażane z siewu. Wynika to z faktu, że szczepienie pozwala na przeniesienie cech dorosłej, już kwitnącej rośliny na młody egzemplarz. Dzięki temu szczepione judaszowce mogą zakwitnąć nawet w ciągu 2–3 lat od posadzenia, ponieważ ich pędy pochodzą od rośliny dojrzałej, która ma już zdolność do kwitnienia.
Jak długo kwitnie?
Judaszowiec kwitnie zazwyczaj przez 2–4 tygodnie, w zależności od gatunku, odmiany i warunków pogodowych. Okres kwitnienia przypada na wczesną wiosnę, zwykle od kwietnia do maja, w zależności od regionu i temperatury.
Ciepłe, słoneczne dni sprzyjają dłuższemu utrzymywaniu się kwiatów, podczas gdy chłodne lub deszczowe warunki mogą skrócić ten czas.
Po okresie kwitnienia na drzewie pojawiają się charakterystyczne, spłaszczone strąki przypominające owoce roślin strączkowych. Są one suchymi owocami o długości od 7 do 12 cm, które zawierają drobne, ciemnobrązowe nasiona. Owoce te dojrzewają zwykle pod koniec lata lub jesienią i mogą utrzymywać się na gałęziach nawet przez całą zimę, co dodaje drzewu uroku w okresie bezlistnym.
Strąki judaszowca mają wartość dekoracyjną, szczególnie u niektórych gatunków i odmian, i są często wykorzystywane w celach ozdobnych. Nasiona znajdujące się w strąkach mogą być wykorzystywane do rozmnażania roślin, choć proces ten jest czasochłonny i wymaga przeprowadzenia stratyfikacji nasion (czyli okresu chłodzenia) w celu zwiększenia ich zdolności kiełkowania.
Ciekawostka:
Judaszowiec jest nie tylko rośliną ozdobną. Od wieków części tej rośliny wykorzystywane były przez człowieka do różnych celów. Kwiaty są jadalne w smaku słodko-kwaskowate, mogą być wykorzystane jako dodatek do sałatek i deserów. Pączki kwiatowe zaś, uważane są jako namiastka kaparów.
Ekstrakty pozyskiwane z liści i kwiatów tej rośliny zawierają wiele składników odżywczych, jak również przeciwutleniaczy. Stosowane są w kosmetologii i medycynie, do pielęgnacji włosów i skóry, a nawet do łagodzenia stanów zapalnych skóry.
Jego korzenie wykorzystywane są w tradycyjnej medycynie, szczególnie Azjatyckiej, np. w łagodzeniu bólu. Bardzo ciekawe jest również to, iż wykazano że mogę mieć one również działanie przeciwnowotworowe.
