Winobluszcz - Parthenocissus
Winobluszcze należą do najpiękniejszych pnączy ozdobnych
uprawianych w polskich ogrodach. Zwane są tradycyjnie dzikim winem, która to nazwa pochodzi od niewielkich, kulistych, ciemnych owocach skupionych w niewielkie grona. Ich długie, elastyczne pędy, gęsto
pokryte dużymi liśćmi, wspinają się za pomocą przylg lub wąsów czepnych po różnego rodzaju podporach, pokrywając nieatrakcyjne mury, altany, pergole i ogrodzenia. Niewątpliwą ich zaletą jest piękny czerwony kolor, na który przebarwiają się rośliny pod koniec okresu wegetacji. Winobluszcze to rośliny mało wymagające i łatwe w uprawie. Preferują słoneczne stanowiska i żyzne, próchnicze, lekko wilgotne podłoża,
gdyż w takich warunkach najlepiej rosną i najładniej przebarwiają się
jesienią, ale poradzą sobie też w gorszych warunkach. Doskonale znoszą też cięcie, dlatego bez problemu można nadawać im odpowiedni pokrój i kontrolować wielkość.
Jedynym minusem jest ich mrozoodporność, pnącza te mogą przemarzać w czasie ostrzejszych zim. W
naszym kraju uprawiane są głównie dwa gatunki winobluszczu: pięciolistkowy oraz trójklapowy. Oba winobluszcze charakteryzują się dużą siłą wzrostu i
znakomicie nadają się do obsadzania ścian, pergoli i ogrodzeń, a także
do uprawy w dużych pojemnikach na balkonach i tarasach.
