Odmiany

W naszym kraju w uprawie dominują głównie odmiany śliwy domowej i mniej popularne śliwy japońskie. Różnią się kształtem, kolorem i wielkością. Są zarówno odmiany o owocach podłużnych, jak i kulistych, o kolorach od żółtego, przez różowe do fioletowych. W zależności od odmiany pestki łatwo oddzielają się od owocu lub są trudne do oddzielenia. Możemy wybrać odmiany do bezpośredniego spożycia i takie, które są najlepsze na przetwory, do mrożenia lub suszenia. Odmiany różnią się terminem dojrzałości zbiorczej (owoce dojrzewają od lipca do października), wytrzymałością na mróz oraz odpornością lub tolerancją na choroby. Wśród uprawianych gatunków śliwy są odmiany samopylne, częściowo samopylne oraz obcopylne.

Wymagania klimatyczne i glebowe

Drzewa śliwowe najlepiej rosną w miejscach ciepłych, zacisznych, osłoniętych od wiatru. Większość odmian śliw jest mało odporna na mróz, dlatego nie należy ich sadzić w miejscach, gdzie występują zastoiska mrozowe.

Śliwy najlepiej rosną na glebach ciepłych, wilgotnych i przewiewnych, lekko gliniastych lub piaszczysto-gliniastych, o pH lekko zbliżonym do obojętnego (około 6,8-7,0). Źle czują się na glebach gliniastych, ciężkich i podmokłych oraz na glebach lekkich, suchych i piaszczystych. Wolą stanowiska lekko podmokłe o dość wysokim poziomie wody gruntowej niż te mocno przesychające.

Sadzenie

Przygotowanie gleby przed sadzeniem

Przed sadzeniem drzew powinniśmy skupić się najbardziej na nawożeniu organicznym, gdyż jego późniejsze zastosowanie będzie znacznie ograniczone. Skorzystajmy więc z możliwości głębszego wprowadzenia substancji organicznej do gleby, która przyczyni się do poprawiania właściwości fizycznych gleby. Możemy użyć obornika, torfu, kompostu.

Termin sadzenia

Drzewka z gołym korzeniem sadzimy na jesień - od października do pierwszych silniejszych przymrozków lub wczesną wiosną, gdy nie rusza jeszcze wegetacja. Można też zakupić drzewka w pojemnikach, które możemy sadzić przez cały sezon, od wiosny do jesieni.

Podkładki

Do produkcji śliw w Polsce używane są zwykle dwa rodzaje podkładek generatywnych. Pierwsza to siewka ałyczy. Drzewo rośnie silnie, obficie plonuje, Owocowanie drzew jest trochę późniejsze ale dobrze rozwinięty system korzeniowy z łatwością przystosowuje się do różnego rodzaju gleby.

Drugą powszechnie stosowaną podkładką jest siewka Węgierki Wangenheima. Odmiany na niej szczepione mają dużo mniejsze rozmiary, rosną od 25 do 50% słabiej niż na ałyczy. Wcześnie wchodzą w owocowanie, obficie i corocznie plonują, wymagają gleby o uregulowanym stosunku wodnym. Na glebach słabszych uprawę drzew należy regularnie nawadniać, ponieważ przy niedostatecznej ilości wody owoce będą znacznie mniejsze.

Rozstawa

Na glebach lekkich śliwy możemy sadzić gęściej niż na glebach cięższych, podobnie jest z odmianami rosnącymi słabiej, możemy je nieco bardziej zagęścić. Jednak zbyt gęste nasadzenia utrudniają ochronę przed szkodnikami i chorobami a same owoce słabiej dojrzewają i mają gorszy smak. Drzewa zaszczepione na Węgierce Wangenheima sadzimy w rozstawie 3,5-4,0 m między rzędami oraz 1-2 m w rzędzie, natomiast dla podkładki ałyczy rozstawa między rzędami powinna wynosić 3,5-4,0 m, a w rzędzie od 1,5 do 2,5 m.

Nawożenie śliw

W kolejnych latach po posadzeniu potrzeby nawozowe drzew owocowych rosną. Podczas nawożenia nawozy mineralne i organiczne w postaci stałej mogą być stosowane tylko powierzchniowo. W nawożeniu pogłównym na większym znaczeniu zyskują nawozy w formie płynnej.

Nawożenie organiczne

Nawożenie organiczne rosnących drzew ogranicza się do ściółkowania gleby. Dzięki nawozom organicznym uzupełniamy w glebie nie tylko składniki mineralne, ale co najważniejsze próchnicę, która jest podstawą zdrowej i wydajnej gleby. Wśród nawozów organicznych mamy do dyspozycji:

• obornik
• kompost
• gnojówki i gnojowice,
• nawozy humusowe,
• nawozy zielone

Nawożenie mineralne

Przed zastosowaniem nawozów mineralnych dobrze jest oddać próbki gleby do analizy w celu określenia potrzeb nawozowych. Nawożenie możemy też prowadzić na podstawie oceny wizualnej roślin - interwencyjnie. Ten rodzaj nawożenia może być stosowany także dolistnie.

wapnowanie i zakwaszanie śliwa najlepiej rośnie i plonuje na glebie o odczynie pH 6,5-7,0. Jeśli poziom ten znacznie odbiega od normy należy zastosować odkwaszanie przy zbyt niskim pH lub zakwaszanie, gdy jego poziom jest z kolei zbyt wysoki. Odkwaszenie gleby wykonujemy poprzez jej wapnowanie za pomocą nawozów wapniowych. Zabieg ten powinniśmy na rok przed sadzeniem drzew. Później, w trakcie uprawy, należy kontrolować odczyn co 2-3 lata. Gdy poziom pH jest zbyt wysoki, należy zakwasić glebę stosując materiały organiczne, np. torf kwaśny czy korę z drzew iglastych lub mineralne, takie jak siarka.

nawozy mineralne wieloskładnikowe to najczęściej polecane nawozy, które dostarczają roślinom podstawowych składników pokarmowych oraz mikroskładniki.

Pielęgnowanie śliw

Podlewanie

Do dobrego plonowania i wzrostu śliwy potrzebują dostatecznej ilości wody. Większe zapotrzebowanie na wodę wykazują śliwy szczepione na podkładkach półkarłowych, gdyż mają słabszy system korzeniowy. Nawadnianie jest szczególnie ważne w pierwszym roku po posadzeniu drzew, zwłaszcza dla tych, które były sadzone wiosną.

Przycinanie

Wykonując ten zabieg formujemy koronę, regulujemy jej rozmiar i zagęszczenie, zapewniając dostęp promieni słonecznych i swobodny ruch powietrza w koronie drzewa.

a) Cięcie śliw po posadzeniu śliwa jest drzewem wrażliwym na przesadzanie, dlatego pożądane jest sadzonki śliw przyciąć już pierwszej wiosny po posadzeniu. Przywracamy w ten sposób równowagę pomiędzy uszkodzonym systemem korzeniowym a nieuszkodzoną koroną drzewa.

b) W kolejnych latach cięcie śliwy przeprowadzamy w dwóch terminach

- Cięcie zimowe najlepiej, gdy wykonujemy je w drugiej połowie zimy, czyli od końca stycznia do chwili ruszenia wegetacji. Wcześniejsze cięcie może zwiększyć wrażliwość drzew na mróz, co może obniżyć ich odporność. Cięcie zimowe wykonujemy co roku.

- Cięcie letnie to cięcie uzupełniające. Drzewa śliwy przycinamy w drugiej połowie lata. Usuwamy wtedy wszystkie zbyt silne pędy, czyli tak zwane wilki. Cięcie letnie ważne jest szczególnie w przypadku odmian śliw silnie rosnących.

Ściółkowanie

Aby zaoszczędzić sobie wiele wysiłku w postaci usuwania chwastów i podlewana, możemy zastosować ściółkowanie gleby wokół drzew, materiałem organicznym lub nieorganicznym. Dzięki temu chwasty nie będą rosły, a gleba wokół drzewka będzie dłużej wilgotna.

Zbiór

Śliwki, w zależności od odmiany, dojrzewają od końca lipca do końca października. Dojrzałość zbiorczą określamy na podstawie zabarwienia charakterystycznego dla danej odmiany i twardości owoców, które w pełni dojrzałe muszą być sprężyste i jędrne. Do bezpośredniego spożycia zbiera się je, gdy są w pełni dojrzałe, a śliwki, które chcemy przechować można zebrać zanim w pełni dojrzeją i warto je zrywać razem z szypułkami, co przedłuży ich świeżość.

Choroby i szkodniki

W uprawie śliw bardzo ważna jest regularna kontrola na obecność chorób i szkodników, dzięki której nie pozwolimy rozprzestrzenić się zagrożeniu.

Do najczęstszych chorób śliw należą: brunatna zgnilizna drzew pestkowych, wirus ospowatości śliwy (szarka), dziurkowatość liści drzew pestkowych, rak bakteryjny, srebrzystość liści, torbiel śliwek.

Szkodniki: mszyce, misecznik śliwowy, owocnice, owocówka śliwkóweczka, przędziorki, zwójka różóweczka, chrabąszcz majowy.