'Kometa' - Drzewo odporne na mróz, rzadko zapada na choroby oraz charakteryzuje się słabym wzrostem. Plonuje obficie i regularnie. Pąki kwiatowe, rzadko uszkadzane są przez przymrozki. Owoce odmiany są kuliste lub lekko wydłużone, dojrzewają w I i II dekadzie lica. Skórka owoców jest żółta, z dużym intensywnym czerwono bordowym rumieńcem, czasem lekko nakrapiana.

'Shiro' - Śliwa japońska pochodząca ze Stanów Zjednoczonych. Drzewa tej odmiany rosną umiarkowanie silnie, tworzą kuliste korony, z długimi przewieszającymi się pędami. Owocują obficie i regularnie jeżeli rosną w sąsiedztwie odpowiedniego zapylacza, np. 'Santa Rosa'. Gdy zawiąże zbyt wiele owoców wskazane będzie przerzedzanie zawiązków. Odmiana jest ceniona ze względu na smaczne duże owoce (40-50 g), dojrzewające od polowy lipca. Mają zielonkawożółtą skórkę, pokrytą delikatnym białym nalotem. Żółty miąższ owoców jest soczysty, słodko kwaskowaty i delikatnie aromatyczny.

'Santa Rosa' - Drzewo rośnie bardzo silnie, tworzy wysmukłą koronę z wzniesionymi pędami. Odmiana 'Santa Rosa' nie wymaga zapylacza, ale sama jest dobrym zapylaczem. Owoce ok 50 g, dojrzewają na początku sierpnia. Skórka owoców jest różowoczerwona, pokryta woskowym nalotem. Miąższ żółty, przebarwiający się na różowo, słodko kwaskowaty i soczysty.

'Vanier' - odmiana o umiarkowanym wzroście, odporna na raka bakteryjnego i brunatną zgniliznę drzew pestkowych. Owoce duże (40-50 g) kuliste, żółto lub żółtopomarańczowe z różowoczerwonym rumieńcem. Miąższ żółty lub zaróżowiony, miękki, soczysty i bardzo aromatyczny. Dojrzewa w pierwszej dekadzie sierpnia.

Śliwa japońska - uprawa

Śliwa japońska mało u nas znana ale zyskuje coraz większą sympatię wśród amatorów ogrodnictwa.

Uprawa śliwy japońskiej w Polsce nie stwarza trudności, ponieważ jej wymagania glebowe i agrotechniczne są zbliżone do śliw europejskich. Jedynym problemem jest wrażliwość na niskie temperatury, szczególnie wczesną wiosną, gdyż śliwa japońska zakwita bardzo wcześnie (marzec), i pąki kwiatowe są narażone na uszkodzenie, spowodowane przez przymrozki.

Spadki temperatury poniżej -20°C mogą być przyczyną uszkodzeń drewna gałęzi i konarów.

Sadzonki śliw japońskich najlepiej sadzić na wiosnę, ze względu na wrażliwość na niskie temperatury.

Śliwy japońskie, podobnie jak ich europejskie krewniaczki, mają duże zapotrzebowanie na wodę i bardzo dobrze radzą sobie z okresowym wysokim poziomem wód gruntowych. Dobrze rosną na terenach, gdzie w okresie wiosennym jest duża ilość opadów. Wymagają gleb żyznych, lekkich i przewiewnych. Najodpowiedniejszymi są gleby gliniaste, piaszczysto-gliniaste i lessowe.

Większość odmian śliwy japońskiej do wydania owoców wymaga obcego zapylacza. Zapylaczami mogą być inne odmiany śliwy japońskiej lub ałycza. Sadząc śliwę japońską na działce należy podsadzić ją w sąsiedztwie innej odmiany śliwy japońskiej lub ałyczy albo wybrać do uprawy odmianę samopłodną 'Santa Rosa'. Zapylaczami nie mogą być uprawniane u nas odmiany śliwy domowej.

Nawożenie

Nawożenie organiczne rosnących drzew ogranicza się do ściółkowania gleby. Dzięki nawozom organicznym uzupełniamy w glebie nie tylko składniki mineralne, ale co najważniejsze próchnicę, która jest podstawą zdrowej i wydajnej gleby. Wśród nawozów organicznych największe znaczenie mają obornik, kompost, gnojówki i gnojowice, nawozy humusowe, nawozy zielone

Nawożenie mineralne

Przed zastosowaniem nawozów mineralnych dobrze jest oddać próbki gleby do analizy w celu określenia potrzeb nawozowych. Nawożenie możemy też prowadzić na podstawie oceny wizualnej roślin - interwencyjnie np. dolistnie.

wapnowanie i zakwaszanie śliwa najlepiej rośnie i plonuje na glebie o odczynie pH 6,5-7,0. Jeśli poziom ten znacznie odbiega od normy należy zastosować odkwaszanie przy zbyt niskim pH lub zakwaszanie, gdy jego poziom jest z kolei zbyt wysoki.

nawozy mineralne wieloskładnikowe to najczęściej polecane nawozy, które dostarczają roślinom podstawowych składników pokarmowych oraz mikroskładniki.

Choroby i szkodniki:

Śliwa japońska choruje na takie same choroby jak śliwa domowa: szarkę, rak bakteryjny drzew owocowych i brunatna zgnilizna drzew pestkowych. A najgroźniejszymi szkodnikami śliwy japońskiej są mszyce i owocówka śliwkóweczka.