Mięta

Mięta

Mięta (Mentha) pochodzi z regionu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu. Występuje nad brzegami wód, rowami i na wilgotnych łąkach. Ma wiele gatunków i odmian. Jednym z powodów jest to, że gatunek ten łatwo się krzyżuje i tworzy liczne mieszańce. Termin „mięta” pochodzi z mitologii greckiej: Hades, bóg podziemi, zakochał się w nimfie Minthe. Kiedy jego żona, bogini Persefona, odkryła flirt, Hades podobno zamienił Minthe w pachnącą miętę, aby odpędzić gniew ukochanej żony. Według innych tradycji Persefona z zazdrości zamieniła nimfę w miętę. Gama aromatów śródziemnomorskiego zioła obejmuje zarówno cierpkie, balsamiczne, ostre i mentolowe, jak i owocowo-świeże rodzaje i odmiany. Rodzaje mięty są tak różnorodne, jak ich zastosowanie. Miętą można przyprawiać zimne napoje, uszlachetniać sosy i sałatki, a także wykorzystywać liście do celów leczniczych – napar z mięty pomaga np. przy niestrawnościach, nudnościach czy przeziębieniach. Wygląd mięty różni się w zależności od gatunku i odmiany. Zasadniczo zioło rośnie od niskiego do krzaczastego i może osiągnąć wysokość jednego metra. Łodygi są kanciaste, liście są jajowate do eliptycznych i przeważnie ząbkowane. Kwiaty mogą być białe lub jasnoróżowe do fioletowych.